De zelfevaluatie is een belangrijke eerste stap in het traject van de certificering. Het geeft aan hoe je ervoor staat in de huidige situatie. In deze fase van het certificeringstraject komen de sterktes en zwaktes, kansen en bedreigingen van de organisatie naar boven. In de zelfevaluatie wordt het Taalhuis gevraagd een eerlijk zelfbeeld te schetsen dat in de organisatie breed herkend wordt. Het is een goede basis van de audit voor zowel de auditor als het Taalhuis (“auditee”).

Wat wordt er zoal gevraagd?
De evaluatie is gebaseerd op de normen uit het certificeringskader en is opgesplitst in een aantal delen. Zo komen de huidige ambities en de daarbij behorende knelpunten aan bod. Daarna wordt per norm gevraagd te reflecteren aan de hand van een aantal indicatoren. Aan het einde van de evaluatie wordt het Taalhuis gevraagd om een conclusie:

• in hoeverre is de organisatie naar eigen inzicht en oordeel toekomstbestendig?
• in hoeverre laten de resultaten het beoogde maatschappelijke effect zien van de organisatie?

Gezamenlijke reflectie
De zelfevaluatie is een gezamenlijke reflectie van het Taalhuis op de eigen organisatie. Dat betekent dat de evaluatie plaatsvindt in samenspraak met de medewerkers én samenwerkingspartners. Er wordt in de evaluatie gevraagd met welke functiegroepen (medewerkers, stakeholders etc.) de zelfevaluatie is besproken.

Wat wordt er met de zelfevluatie gedaan?
De auditoren bereiden zich voor op de audit aan de hand van de zelfevaluatie. Tevens dient de evaluatie ook als basis voor de gesprekken en de vragen tijdens de auditdag. Hier vind je een voorbeeld van de zelfevaluatie.